Virtuele mobiele operators: een succesvol alternatief?

We kennen allemaal de mobiele operators , tenminste de traditionele: TIM, Vodafone, Wind , 3. Ongeveer 25 jaar lang verdeelden de 4 Sisters (ook bekend als MNO's , Mobile Network Operators ) de royale nationale mobiele markt. Eind 2016 fuseerden Wind en Tre, waardoor effectief de leidende nationale operator ontstond op basis van mobiel marktaandeel. Maar de afgelopen tien jaar zijn naast deze telecommunicatiegiganten tientallen alternatieve telefoonbedrijven de mobiele markt betreden. Dit zijn virtuele operators, ook bekend als MVNO's ( Mobile Virtual Network Operators) , die traditionele spraak-, berichten- en internetverbindingsdiensten aanbieden, zonder dat ze over een eigen netwerk van eigen antennes beschikken . Door te vertrouwen op het netwerk van "echte" operators, stellen MVNO's hun gebruikers in staat hun oorspronkelijke telefoonnummer te behouden (een "nummerportabiliteits"-service) en bijna volledige dekking in het hele land te hebben. Na de volledige liberalisering van diensten die in 1998 begon, was CoopVoce in 2007 de eerste virtuele operator die de markt betrad (op het TIM-netwerk). Tien jaar later, in 2017, hadden MVNO's een marktaandeel van 7,6% op basis van het aantal simkaarten. Vandaag de dag schommelt hun marktaandeel rond de 10% . De reden voor het succes van MVNO's? Hun tarieven zijn doorgaans lager dan die van traditionele providers, dankzij het ontbreken van onderhouds- en upgradekosten voor transmissieantennes. In dit artikel leren we er meer over: wat ze zijn, van welke echte operators ze hun mobiele netwerken "leasen" en wat hun beste aanbiedingen voor klanten zijn.

Soorten virtuele operatoren

Virtuele operatoren kunnen verder worden onderverdeeld in subcategorieën:

• Full MVNO : De MVNO geeft zijn eigen simkaarten uit, is eigenaar van het switchingnetwerk en kan vrijelijk van operator wisselen zonder al zijn simkaarten te hoeven vervangen. Momenteel is dit het beste type virtuele operator, maar deze zal moeten kunnen vertrouwen op een solidere financiële basis om de hogere operationele kosten te kunnen dragen. PosteMobile is bijvoorbeeld onlangs een Full MVNO- operator geworden, wat betekent dat het zijn eigen diensten volledig kan beheren.
• ESP MVNO: De MVNO leaset het netwerk en levert alleen VAS ( Value Added Services ), terwijl de simkaarten worden uitgegeven door de operator die u kiest. Vanwege het gemak is dit type het meest gebruikelijk in Italië, maar de virtuele operator mag de contracten niet wijzigen, op straffe van verlies van compatibiliteit met alle simkaarten.
• Air Time Reseller (ATR) : een operator die dataverkeer dat is verkregen van een echte operator, doorverkoopt en alleen de marketing, verkoop en in sommige gevallen klantenservice (meestal uitbesteed) afhandelt. De simkaarten worden geproduceerd door de echte operator en volledig door hen beheerd.

Voor- en nadelen van MVNO's

Voordelen

• Goedkopere tarieven : abonnements- en prepaidtarieven zijn veel lager dan die van aanbieders met een eigen infrastructuur (echte providers). PosteMobile, Kena Mobile en Fastweb Mobile bieden basispakketten aan voor 2-3 euro per maand (voor grotere pakketten, qua belminuten en gigabytes, komen de prijzen niet boven de 6-8 euro per maand uit).
• Minder contractuele beperkingen : virtuele operators leggen normaal gesproken geen minimale duurbeperkingen of verborgen kosten op, waardoor hun gebruikers de mogelijkheid hebben om van operator te veranderen of te annuleren.
• Vereenvoudigd opwaarderen : Sommige aanbieders zijn verbonden aan een lokaal merk (postkantoren, supermarkten, enz.) waar klanten eenvoudig kunnen opwaarderen terwijl ze gebruikmaken van de traditionele diensten die worden aangeboden.

Nadelen

• Lagere prioriteit en variabele internetsnelheid : In sommige gevallen, afhankelijk van de overeenkomst tussen de virtuele en echte operators, is de kwaliteit van de dienstverlening voor MVNO-gebruikers niet altijd gegarandeerd, met name wat betreft de mogelijkheid om vanaf hun mobiele telefoon verbinding te maken met internet. Juist vanwege deze commerciële en technologische ondergeschiktheid kunnen MVNO-gebruikers een lagere netwerktoegangsprioriteit hebben dan echte operators, wat zich vertaalt in lagere internetsnelheden wanneer antennes overvol zijn.
• Compatibiliteit : Alleen voor ESP-operators. Mogelijk moet u uw simkaart vervangen en verliest u uw telefoonnummer als de overeenkomsten veranderen of als de operator failliet gaat.
• Technologische kloof met MNO's : veel MVNO's hebben niet of nauwelijks toegang tot de nieuwste generatie technologieën die de echte operator aanbiedt. Ze beperken zich tot het aanbieden van 3G-netwerken of hooguit LTE (dus geen LTE-Advanced en LTE , 5G, etc.).

Wat zijn ze? Op welke netwerken opereren ze?

Voordat we kijken naar de huidige MVNO's en de mobiele netwerken die zij gebruiken, kijken we kort naar de huidige aanbieders in Italië:

• Vodafone Italia (opgericht in 1994 als Omnitel en in 2003 omgedoopt tot Vodafone Italia)
• TIM (geboren mei 1995)
• Wind-Tre (opgericht in respectievelijk 1997 en 1999, gefuseerd op 31 december 2016)
• Iliad Italia (opgericht op 29 mei 2018)

MVNO's die gebruikmaken van het TIM-netwerk

• Fastweb (Volledig)
• Kena mobiel (Volledig)
• BT Mobile (volledig)
• Tiscali Mobile (ESP)
• CoopVoce (ESP)

MVNO's die gebruikmaken van het Vodafone-netwerk

• Lycamobile (Volledig)
• ho. Mobiel (ESP)
• ERG Mobiel (ESP)
• DailyTelecom (ESP)
• 1Mobiel/Carrefour (ESP)
• Optima mobiel (ESP)

MVNO's die gebruikmaken van het Wind-Tre-netwerk

• PosteMobile (Volledig)
• NV mobiel (ESP)
• UniMoble (ATR)
• Groene Telecommunicatie (ATR)